In een enquête van de NOS onder 180 gemeenten blijkt dat deze afgelopen jaar strengere eisen hanteerden dan nodig voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Dat met name inwoners met weinig spaargeld daar de dupe van kunnen zijn.
Het zijn belastingen voor het inzamelen van huisvuil, gebruik van het riool of bezit van een woning. Inwoners met een laag inkomen kunnen op de belastingen kwijtschelding krijgen. Het punt is de vermogensgrens bij de toetsing; oftewel een buffer op de spaarrekening voor onverwachte uitgaven. Een buffer nodig voor een gezond financieel huishouden. De vraag is of deze in de gemeente Eemsdelta te laag is of dat de gemeente al een hogere vermogensgrens hanteert. Dat wil de fractie van de Partij van de Arbeid Eemsdelta gaan uitzoeken. Als dit niet het geval is dan willen we weten waarom niet.
Wij zijn het met de Landelijke Organisatie Sociale Raadslieden eens dat een lage vermogensgrens te laag kan zijn voor noodzakelijke uitgaven. Mensen moet je niet straffen via de spaarrekening maar juist belonen. Zo kan je schulden voorkomen. Een hogere grens mag de gemeente hanteren.
